Zweden 2010
Bohuslän, rond Orust
Inleiding
Tijdens de voorbereidingen in december 2009 voor het zeekajakseizoen van 2010 ontstond het voorstel om met clubleden een trektocht rond het Zweedse eiland Orust te maken. Aangezien het een reis naar het buitenland betrof, kon deze tocht niet officieel plaatsvinden onder de vlag van onze kanovereniging. Dat weerhield ons echter niet: als individuele leden konden we het avontuur toch aangaan.
Na overleg met mijn kano maatjes begon het idee steeds meer te leven. Het leek ons een prachtige kans om onze passie voor kajakken te combineren met het verkennen van een nieuwe omgeving. Al snel besloten we ons aan te melden, en uiteindelijk vertrokken we met z’n vieren naar Zweden.
Planning en Voorbereiding
We kozen ervoor om in de meivakantie te gaan. De voorbereidingen verliepen grotendeels via e-mail, omdat we niet bij elkaar in de buurt woonden en elkaar daardoor niet gemakkelijk konden opzoeken. Ook tijdens de zwembadcursussen in de winter bespraken we plannen en deelden we ideeën over uitrusting, routes en praktische zaken.
Het organiseren van een trektocht in het buitenland vergt enige planning, van logistiek tot het samenstellen van de juiste uitrusting.
Maar met een combinatie van enthousiasme en samenwerking werden alle details geregeld.
Deze trektocht rond Orust zou niet alleen een sportieve uitdaging worden, maar ook een unieke ervaring die ons nog lang zou bijblijven. Het avontuur begon al ver voor de daadwerkelijke reis, tijdens de gezamenlijke voorbereiding.
Wij waren klaar voor “Orust”
Helsingborg, Zweden
We verzamelen met z’n drieën in Bolsward en vertrekken met één auto en een geleende kanokar richting Groningen om onze vierde kajakmaat op te halen. Dankzij de kanokar kunnen we vier kajaks gemakkelijk vervoeren, en de afsluitbare bak biedt genoeg ruimte voor al onze uitrusting. Hierdoor blijft de auto overzichtelijk en comfortabel voor onderweg. We nemen de route via de veerboten van Puttgarden (Duitsland) naar Rodby (Denemarken) en vervolgens van Oresund (Denemarken) naar Helsingborg (Zweden). Deze keuze vermijdt de drukte van Hamburg en biedt een verplichte rust tijdens de overtocht. Hoewel ons oorspronkelijke plan was om in één keer door te rijden naar Orust, bleek dit te ambitieus. Daarom kamperen we eerst in Helsingborg, op een camping dicht bij de veerboot, voordat we onze reis de volgende dag voortzetten.
Orust: Een vroege start naar onze bestemming
De ochtend begint vroeg, deels door de frisse kou die in de vroege uren voelbaar is, maar vooral door onze opwinding om onze bestemming, Orust, te bereiken. Achteraf gezien was het een verstandige keuze om niet door te rijden de vorige avond. De reis naar Orust bleek langer dan verwacht, vooral het laatste gedeelte over smalle wegen. Bovendien is de camping in Orust, gelegen in Stocken, slechts beperkt toegankelijk. Wanneer de receptie gesloten is, blijft het hek dicht. Dit had ons gisteravond, in het donker, voor een onaangename verrassing kunnen stellen.
Eenmaal aangekomen op de camping installeren we ons en besluiten we direct een korte vaartocht te maken. De camping biedt namelijk directe toegang tot het water, een perfecte kans om de omgeving vanaf het water te verkennen. Bovendien is er een kanoshop waar je waardevolle informatie kunt krijgen, zoals de marifoonkanalen die in dit gebied worden gebruikt.
De stevige wind houdt ons weg van de open zee, maar het is heerlijk om onze spieren los te maken na de lange autorit. De combinatie van de frisse zeelucht en de prachtige omgeving maakt deze eerste kennismaking met Orust onvergetelijk.
Het eiland Kläv
Vandaag stond onze eerste echte tocht op het programma. We kozen voor een dagtocht, waardoor de tenten nog even blijven staan. De ochtend begon met het ophalen van verse, harde broodjes die we gisteren bij de receptie hadden besteld. Ondanks de kou van afgelopen nacht wisten we ons goed te redden. Een dikke muts in de slaapzak en een hete aluminium waterfles zorgden voor een comfortabele warmte. Ook het simpele trucje van theelichtjes in een steelpannetje bood net genoeg warmte om prettig in slaap te vallen.
Het weer werkt vandaag mee: zonnig en met een lichte noordenwind van 1 tot 2 Beaufort. De perfecte omstandigheden om op pad te gaan! Onze route voert ons langs rotspartijen en eilanden, een prachtig schouwspel dat het varen tot een bijzondere ervaring maakt. Het doel van de dag is het eiland Kläv, een indrukwekkend rotsplateau dat oprijst uit zee. Met een totale afstand van 9,2 n.m. is de tocht goed te doen, zonder dat het een zware belasting vormt.
Het eerste deel van de route brengt ons door beschut water, tot aan het charmante dorpje Vartesk. Daarna varen we een meer open stuk, dat echter nauwelijks lijkt op de ruige zee zoals wij die kennen. Het water is vlak, bijna windstil en zonder golven – ideaal om te genieten van het kraakheldere water waarin we tot diep onder het oppervlak kunnen kijken.
Onderweg zien we enkele zeehonden, die op gepaste afstand blijven. Anders dan bij ons in Nederland komen ze hier niet nieuwsgierig dichtbij de kano’s. Onze middagpauze houden we op het onbewoonde eiland Kläv. Dit afgelegen rotsplateau in zee biedt een ideale plek om even te ontspannen. Na de pauze keren we via dezelfde route terug. Vlak voor de camping besluiten de mannelijke deelnemers nog even te oefenen met rollen. Hoewel een frisse duik normaal niet zou deren, blijkt het water nu zo koud dat we snel terugkeren naar de camping om onder de douche zout en kou van ons af te spoelen.
’s Avonds bereiden we ons diner in een overdekte keukenruimte met tafels en stoelen. Dit soort faciliteiten zijn typisch voor campings in Scandinavië en we maken er dankbaar gebruik van. Door de snel dalende avondtemperatuur blijven we hier zitten tot het bedtijd is. Bovendien kunnen we hier onze apparatuur opladen, wat eveneens uitstekend geregeld is.
Fossen
Hafsten – Een dag vol verrassingen
De dag begon grijs, met regen en een ijzige kou die het water nog onaangenamer maakte. Het weer leende zich niet voor lange pauzes; het was prettiger in de boot dan daarbuiten. Gelukkig bood de omgeving veel compensatie. Het varen door de prachtige fjorden was werkelijk adembenemend en maakte veel goed.
Na een lange dag varen door de koude en sombere
omstandigheden, bleek dat de uitdagingen nog niet voorbij waren. Bij aankomst op de camping Hafsten SweCamp werden we geconfronteerd met een onverwachte situatie. Bij de receptie wilde de medewerkster ons maar liefst € 28 per persoon laten betalen voor een familietent. Het kostte flink wat moeite om uit te leggen dat we in eenvoudige trekkerstentjes verbleven en niet in een caravan. Na een stevige discussie konden we uiteindelijk voor € 12,50 per persoon blijven overnachten, maar onder de voorwaarde dat we de volgende ochtend weer zouden vertrekken.
Het voelde als een vreemde redenering, maar we hadden in elk geval een oplossing. We zetten onze tentjes bij het strand op en besloten de dag af te sluiten met een maaltijd in het restaurant. Hoewel het eten prima was, bleek ook hier rekenen niet het sterkste punt van de camping. Opnieuw moesten we een stevige discussie voeren om ervoor te zorgen dat we alleen betaalden voor wat we daadwerkelijk besteld en genuttigd hadden. Het plezier was er inmiddels wel af, en we brachten de rest van de avond maar door in onze tent.
De nacht was koud – zó koud dat de tenten en kajaks bedekt waren met een laagje ijs. Een unieke ervaring, dat zeker, maar ook een die we niet snel zullen vergeten. De volgende ochtend haalden we de bestelde broodjes op, ontbeten, en vertrokken snel van de camping. Het aanhoudende gevoel dat we telkens voor de gek werden gehouden, maakte het verblijf onaangenaam. Een teleurstellende afsluiting van een dag die ondanks de uitdagingen toch begon met de schoonheid van de natuur.
Almö
Een dag met zon en rust
Vandaag stond de tocht van Havsten naar Almö op het programma, een afstand van 17,5 nautische mijlen. Het weer werkte opnieuw mee, en dankzij de warme zonnestralen waren de nare ervaringen van de vorige camping al snel naar de achtergrond verdwenen.
Wat direct opviel tijdens het varen, was de stilte en de afwezigheid van scheepvaart in dit gebied. Het voelde bijna alsof we de wereld voor onszelf hadden. Af en toe zagen we een zeehond, al waren deze veel schuwer dan de exemplaren die we in de Waddenzee gewend zijn tegen te komen.
Tijdens onze eerste rustpauze kwamen we er helaas achter dat de dames van de camping ons alsnog hadden benadeeld: we hadden minder broodjes meegekregen dan we besteld en betaald hadden. Een teleurstelling, maar gelukkig maakte de omgeving veel goed. De rustplaats was prachtig, omringd door een tapijt van bosanemonen die het landschap betoverden.
Het fjord waar we doorheen voeren was lang en smal, waardoor het echte zeevaartgevoel ontbrak. Hoewel het water zout was, was het verder opvallend rustig en vlak.
Bij aankomst op de camping onderaan de brug in Almö werden we opnieuw verrast, dit keer in positieve zin.
We mochten gratis overnachten, omdat het nog vroeg in het seizoen was en de eigenaar geen reden zag om speciaal voor ons naar de camping te komen. De enige faciliteit waarvoor we moesten betalen was de douche, maar dat was het absoluut waard. De camping bood een fijne en gastvrije plek om te ontspannen na een dag op het water.
Stocken
Een waardige afsluiting
Vandaag stond de laatste etappe op het programma: van Almö naar Stocken, een afstand van 17,5 nautische mijlen. Naarmate we verder voeren, lieten we de smalle fjorden achter ons en kwamen we steeds meer in open water. De fjorden werden breder, en het laatste stuk voerden we zelfs op de open zee. Hier kregen we te maken met wat meer golven, en af en toe konden we zelfs genieten van een kleine surf – een welkome afwisseling.
Onze rustmomenten vonden ook vandaag plaats op idyllische rotsachtige eilandjes. Wat een luxe om zo in harmonie met de natuur te kunnen genieten. Bij terugkomst op de camping werden we hartelijk verwelkomd door de medewerkers van het kanowinkeltje en de camping. Ze waren oprecht geïnteresseerd in onze ervaringen en wilden graag weten of we het gebied geschikt vonden om te varen.
We zetten onze tenten op met het aanvankelijke plan om vrijdag nog een tocht te maken. Maar de volgende ochtend werden we geconfronteerd met harde wind, en de weersvoorspellingen gaven aan dat dit in de loop van de dag alleen maar erger zou worden. Na een ontspannen ochtend besloten we om onze spullen in te pakken en terug te rijden naar Nederland. Het vooruitzicht van een stormachtige dag op de camping deed ons inzien dat een vroege terugreis een beter alternatief was, zeker gezien de lange autorit die nog voor ons lag.
Resumé
De tocht van Almö naar Stocken is een prachtige ervaring, ook geschikt voor beginnende zeevaarders. De navigatie is relatief eenvoudig en vereist geen complexe vaardigheden. Kaarten zijn gemakkelijk te downloaden via NV-Pedia. Sla deze op als PDF-bestand en laat ze indien nodig vergroten bij een boekhandel of kopieerwinkel. Hoewel wij vroeg in het seizoen hebben gevaren, zijn de campings in de regio meestal toegankelijk, en dankzij het Zweedse allemansrecht is wildkamperen ook een optie. Het gebied kenmerkt zich door veel zonnige dagen, maar de nachten kunnen koud zijn – wees hierop voorbereid. Voor communicatie op het water is marifoonkanaal 84 het verkeerskanaal in het Engels. Via kanaal 16 hoor je wanneer er uitzendingen plaatsvinden. Hoewel het niet verplicht is, wordt het gewaardeerd als je meldt wat je van plan bent. Heb je geen marifoon of vergunning? Dan kun je dit ook regelen bij het kanowinkeltje op de camping in Stocken.
