Stavanger – Bergen
Noorwegen 2014
Voorbereiding en de reis naar Noorwegen
In eerste instantie was het plan om zelf de reis naar Noorwegen te organiseren en een tocht te plannen van Stavanger naar Bergen. Eind december kwam ik echter op het spoor van een georganiseerde kajakreis met precies dezelfde start- en eindpunten. Dat bracht me aan het denken: waarom zou ik alles zelf regelen als er al een goed georganiseerde optie bestaat? Het leek me bovendien een welkome verandering om dit keer niet zelf verantwoordelijk te zijn voor de hele planning.
Daarom besloten we ons aan te sluiten bij deze groep. Wie er precies mee zouden gaan, wisten we op dat moment nog niet. Maar het waren ongetwijfeld gelijkgestemden met dezelfde passie als wij: zee-kajakken! In de weken voorafgaand aan ons vertrek ontvingen we meer informatie over de groepssamenstelling. Uiteindelijk bleek de groep uit zes personen te bestaan.
Met z’n drieën vertrokken we met de auto naar Hirtshals, in het noorden van Denemarken. Vanuit daar namen we de veerboot naar Tananger, een havenplaats nabij Stavanger. Bij aankomst maakten we kennis met de rest van de groep. Diezelfde avond gingen we samen uit eten in het dorp. Tijdens het diner deden we een voorstelronde, en al snel voelde het alsof we elkaar al langer kenden. Het ijs was snel gebroken, wat een goede basis legde voor de rest van de reis.
De volgende ochtend was het tijd om de kajaks in te laden. We parkeerden de auto’s zo dicht mogelijk bij de poort van de veerboot, maar er bleef een flinke wandeling over met de volgepakte kajaks. Eenmaal aan boord zochten we onze hutten op. Na even opgefrist te zijn, verzamelden we ons als groep in een van de lounges om de gesprekken voort te zetten die we bij het diner waren begonnen.
Rond een redelijke tijd gingen we naar bed, want de volgende ochtend moesten we er vroeg uit. Om 07:00 uur zouden we van boord moeten. Op dat moment begon de vakantie écht.
Tavanger – Lamholmen 15,9 n.m.
Nautische gegevens:
HW Stavanger 10:18 + 80 LAT.
LW Stavanger 16:29 + 35 LAT.
Een Veelbelovende Start van Ons Avontuur in Noorwegen
Na een vroege aankomst met de veerboot, beginnen we onze dag met het zoeken naar een geschikte plek om onze kajaks te water te laten. Tegelijkertijd vullen we de waterzakken en flessen met vers drinkwater, voorbereid op onze intentie om zoveel mogelijk wild te kamperen. Dankzij het alleman recht in Noorwegen mogen we vrijwel overal onze tent opzetten, mits we privéterrein en een afstand van minder dan 100 meter tot een woning vermijden.
Voordat we daadwerkelijk van start gaan, merk ik al dat het een fysieke uitdaging is om de kajaks naar het strand te verplaatsen. Het zweet breekt me uit, maar met een gezamenlijke inspanning staan ze gereed. Na een korte uitleg volgt een discussie over de veiligheidsmaatregelen. Hoewel de tochtleider formeel verantwoordelijk is, houden wij ons aan de gebruikelijke veiligheidsstandaarden. Wat anderen doen, is aan hen. “Men is gewaarschuwd,” houd ik mezelf voor. Deze keer ben ik deelnemer, niet tochtleider.
De omstandigheden zijn gunstig: het water is 15°C en de lucht ongeveer 18°C. Er staat nauwelijks wind, en met een voorspelling van 2 Bft uit het westen tot zuidwesten belooft het een rustige overtocht te worden. Onze eerste bestemming is het dorpje Sunde, waar enkele groepsleden nog boodschappen doen voor de dag.
De route leidt ons van Stavanger naar Sunde, via het Håsteinfjorden naar het Byfjorden, dat we oversteken richting het eiland Mosterøy. Zoals te verwachten langs de Noorse kust is de natuur adembenemend en ruig. Onderweg houden we twee langere pauzes dan gebruikelijk, maar we passen ons aan aan de groep.
Na de laatste pauze varen we door naar Mosterøy, met als doel een kampeerplek nabij het historische Utstein Klooster. Na enig zoeken vinden we een geschikte locatie op het onbewoonde eilandje Lamholmen. Deze plek voldoet volledig aan onze verwachtingen: een vlak grasveld, rust en een prachtig uitzicht op de ondergaande zon boven de Noordzee.
De eerste dag zit erop. Het was een lange, inspannende dag, wat het koken voor de tent extra aangenaam maakt. De maaltijd smaakt heerlijk, mede dankzij de fysieke inspanning die eraan voorafging. We sluiten de dag af met een goed glas wijn, terwijl we genieten van het uitzonderlijke weer voor Noorwegen en zelfs het aangenaam koele zeewater. Beter kan het niet.
Lamholmen – Geitunoen 15,4 n.m.
Nautische gegevens:
- HW Stavanger: 11:10 +84 LAT
- LW Stavanger: 17:17 +32 LAT
- Wind: ZW 2 bft
- Luchttemperatuur: 22 °C
- Watertemperatuur: 16 °C
De dag begon met mijn vaste ochtendroutine: een verfrissende zee-douche, gevolgd door ontbijt en het klaarmaken van de kajakuitrusting. De route voor vandaag hadden we de avond ervoor besproken, waardoor de plannen helder waren. De tocht zou ons voeren van Lamholmen, via een oversteek van de Boknafjord en het Karmsundet, naar Geitunoen. Het doel was te overnachten bij de vuurtoren Geitungen Fyr.
Eerste etappe: Oversteek Boknafjorden (4,7 n.m.)
Met het rustige, zonnige weer en een zachte stroming dwars op de boot, was de oversteek relatief eenvoudig. Hoewel dit normaal een drukke scheepvaartroute is, was het verkeer vandaag opmerkelijk rustig – ongetwijfeld dankzij het weekend. Halverwege vonden we een idyllische baai tussen de rotsen, perfect voor een korte rustpauze.
Tweede etappe: Oversteek Karmsundet (3,6 n.m.)
De tweede oversteek verliep net zo kalm. De zee was spiegelglad, wat de overtocht weliswaar aangenaam, maar ook enigszins eentonig maakte. Bij aankomst in het pittoreske dorp Skudeneshavn maakten we een tussenstop om vers water in te slaan en een supermarkt te bezoeken.
Aankomst bij Geitungen Fyr
Na onze pauze voeren we verder naar ons geplande overnachtingspunt bij de vuurtoren. Hier werden we echter geconfronteerd met een uitdagende klim over steile rotsen en grote keien om het kampeerterrein te bereiken. Dit bleek voor een groot deel van de groep geen haalbare optie.
Zoeken naar een alternatief
De zoektocht naar een geschikte kampeerplek bleek lastig door de ruige kustlijn zonder goede aanlandingsplaatsen. Uiteindelijk vonden we een wildkampeerplek die weliswaar uitdagend was, maar net voldoende comfort bood. Het terrein was taai begroeid en drassig, en de aanwezige knoetjes maakten het voor sommigen onaangenaam. Zelf had ik er weinig last van en vond ik het een prima plek. Met geen alternatieven in zicht, zette ik mijn zelfstaande tent op een zacht stukje grond. Anderen kozen ervoor om op de rotsen te slapen. Na een duik in de zee en een voedzame maaltijd keerde de tevredenheid langzaam terug in de groep.
Reflectie
Het was een lange, maar waardevolle dag. De twee oversteken waren niet bijzonder spannend door het uitzonderlijk goede weer, maar de eenvoud maakte de tocht tegelijkertijd ontspannen. De uitdagingen bij de kampeerplek gaven een avontuurlijk tintje aan de dag, en uiteindelijk zorgde een goede nachtrust ervoor dat iedereen klaar was voor een nieuwe dag op het water. Een dag vol rust, uitdaging, en de altijd verrassende charme van wildkamperen in de natuur.
Geitunoen Maryo 11,2 n.m.
Aan deze pagina wordt nog gewerkt.
