Rab – Kroatië 2023
Voorwoord
“Het eiland Rab”
De zomer blijkt soms niet helemaal aan onze verwachtingen te voldoen, maar om toch dat zalige zomergevoel vast te houden, is het een uitstekend idee om nog een paar weken in september naar de Adriatische Zee te gaan.
Stel je voor: varen onder de stralende zon, met een zeewater temperatuur waar je absoluut niet over kunt klagen. In je kajak, gehuld in een T-shirt en een korte broek, geniet je van het heldere water en de prachtige omgeving. Dit is een ervaring die je in Nederland niet snel zult beleven.
Het eiland Rab, gelegen in de Adriatische Zee, staat na Mljet bekend als het op een na meest beboste eiland in deze regio. Dankzij zijn weelderige flora en fauna, evenals de aanwezigheid van meer dan 300 zoetwaterbronnen, wordt het eiland vaak liefkozend het ‘Smaragdeiland’ genoemd.
Buiten de schitterende stranden biedt het gelijknamige middeleeuwse stadje Rab een sfeervolle omgeving om te verkennen. De pittoreske straatjes van de stad zijn doordrenkt van geschiedenis en cultuur, met overal paleizen, kerken en kloosters die getuigen van een rijke geschiedenis van meer dan 2000 jaar oud. Wandelen door de geplaveide straten van Rab is als een reis terug in de tijd, waar je kunt genieten van de unieke charme en historische pracht van dit eiland.
Voor zeekajakkers vormt het eiland Rab en zijn omliggende wateren een waar paradijs om te verkennen. Met talloze afgelegen baaien en verspreide kleinere eilanden biedt deze bestemming een ideale omgeving voor avontuurlijke peddelaars. Hier kun je genieten van ongerepte natuurlijke schoonheid terwijl je in je kajak de kristalheldere wateren van de Adriatische Zee verkent. De variatie aan kustlandschappen, de rustige baaien en de mogelijkheid om afgelegen plekken te kamperen, maken van Rab een droomlocatie voor zeekajakkers.
De reis naar Kroatië.
De reis begint vroeg in de ochtend, want ik weet uit ervaring dat we de eerste avond in Oostenrijk moeten doorbrengen om aan ons avontuur te beginnen. We hebben gekozen voor Werfen als onze tussenstop, en voor de tweede keer op rij verblijven we in het gastvrije Hotel Werfenerhof. Ik wil wel benadrukken dat het slim is om zelf te boeken, omdat dit je ongeveer €30,- tot €40,- per nacht kan besparen.
Daarnaast kunnen we met zekerheid zeggen dat het avondeten en ontbijt in dit hotel uitstekend zijn. Je kunt hier letterlijk eten tot aan de pijngrens. Het is in ieder geval meer dan ik op kan en het is zeker niet nodig om een extra gerecht bij het avondeten te bestellen. Het ontbijt is gevarieerd en je kan net zoveel nemen als je zelf wilt.
Op de tweede dag van deze reis heb je dan ruim de tijd om de veerboot van 16:00 uur naar Lopar op het eiland Rab te halen. Het is belangrijk op te merken dat het traject door Slovenië en Kroatië meer tijd in beslag neemt dan de snelwegen in Duitsland, dus op tijd starten is ook nu essentieel.
De reis begint vroeg in de ochtend, want ik weet dat we de eerste avond in Oostenrijk moeten doorbrengen om aan ons avontuur te beginnen. We hebben gekozen voor Werfen als onze tussenstop, en voor de tweede keer op rij verblijven we in het gastvrije Hotel Werfenerhof. Ik wil wel benadrukken dat het slim is om zelf te boeken, omdat dit je ongeveer €30,- tot €40,- per nacht kan besparen.
Daarnaast kunnen we met zekerheid zeggen dat het avondeten en ontbijt in dit hotel uitstekend zijn. Je kunt hier letterlijk eten tot aan de pijngrens. Het is in ieder geval meer dan ik op kan en het is zeker niet nodig om een extra gerecht bij het avondeten te bestellen. Het ontbijt is gevarieerd en je kan net zoveel nemen als je zelf wilt.
Op de tweede dag van deze reis heb je dan ruim de tijd om de veerboot van 16:00 uur naar Lopar op het eiland Rab te halen. Het is belangrijk op te merken dat het traject door Slovenië en Kroatië meer tijd in beslag neemt dan de snelwegen in Duitsland, dus op tijd starten is ook nu essentieel.
Verblijf tijdens de kajak trektocht.
Gedurende onze kajak reis hebben twee keer op Camping San Marino in Lopar gestaan, en één keer op Camping Padova bij het pittoreske stadje Rab. Dit zijn campings met uitstekende voorzieningen en een prachtige omgeving om van te genieten. Alle andere nachten hebben we wild gekampeerd.
Het is echter belangrijk om te benadrukken dat wildkamperen in Kroatië niet is toegestaan. Vooral in toeristische gebieden, langs de kust en in nationale parken wordt het verbod op wildkamperen met enige regelmaat gehandhaafd. Het is dus van belang op de hoogte te zijn van deze regelgeving, aangezien de autoriteiten regelmatige controles uitvoeren. In het ernstigste geval kunnen boetes oplopen tot maar liefst 400 euro.
Een ander belangrijk aandachtspunt is dat kamperen op particulier terrein in Kroatië ook niet is toegestaan, in tegenstelling tot sommige andere landen.
Als je gaat wild kamperen laat dan alles weer netjes achter en neem je afval mee. Dit geld ook voor toilet papier. Zet je tent pas op tegen de tijd dat het donker wordt, zo voorkom je problemen. Ondanks dat wild kamperen verboden is wordt er op de vele afgelegen eilandjes en stranden regelmatig overnacht.
Aclimatiseren
Dat is tenminste de gedachten om twee dagen voor aanvang van de tocht aanwezig te zijn, om de nodige voorbereidingen te treffen. Dit biedt de gelegenheid om uit te rusten na een lange reis met de auto, je uitrusting nogmaals te controleren, een korte proefvaart te maken en eventuele benodigdheden aan te schaffen, enzovoort. Kortom, het is een periode van ontspannen opstarten.
Op de woensdagavond na het voltooien van het inschrijvingsproces op de camping – dat overigens niet zonder enige uitdaging verliep – werden de tenten opgezet. Daarna werd er koffie gezet en een maaltijd bereid, gevolgd door een rustgevende wandeling over de camping en langs het strand.
Niet te vergeten werd ook de lokaal aanwezige supermarkt bezocht om te zien welke voorzieningen beschikbaar waren en om voorbereid te zijn op elke mogelijke behoefte die zich zou kunnen voordoen, zelfs voor het geval de tijd voor ontspanning aanbrak.
Met hernieuwde energie na een verkwikkende nachtrust in onze tenten beginnen we de dag rustig, net zoals de natuur om ons heen dat doet. Tijdens het genieten van onze ochtendkoffie zagen we hoe grote, aanvankelijk maagdelijk witte kanteelwolken zich vanuit het noordoosten begonnen te vormen en al snel uitgroeiden tot dreigende donkere wolken. Deze ontwikkeling was een duidelijke waarschuwing voor naderend slecht weer.
Op dat moment was het nog windstil, maar we beseften dat dit snel zou veranderen, er kondigde zich een “Bora” aan. In dit geval met een enorme wind en veel regen gepaard gaande met onweer. Horen en zien verging ons op dat moment. Snel in de tent de storm afwachten die na een uurtje net zo snel verdween als hij was gekomen. Alleen stond nu de camping volledig blank en was er aanzienlijk wat schade aan caravans, campers en de toilet gebouwen. Het riool kon het water niet verwerken. Niet varen vandaag, dat was ons wel duidelijk.
Het fenomeen “Bora”.
De ‘Bora’ is een doorgaans droge en vaak ijzig koude valwind die uit het noordoosten waait. Deze krachtige wind manifesteert zich vooral gedurende de wintermaanden boven de Adriatische Zee en in de kustgebieden tussen Triëst en Dubrovnik. De ‘Bora’ ontstaat boven de Balkan-hoogvlakte of wordt aangevoerd vanuit de uitgestrekte vlaktes van Rusland, en valt vervolgens langs steile bergwanden die tot wel 1000 meter hoog kunnen zijn. De wind wordt geconcentreerd en versneld door de bergtoppen, wat lokaal kan leiden tot windstoten met snelheden tot 180 kilometer per uur. De ‘Bora’ is een typisch voorbeeld van een katabatische wind, ook wel bekend als een valwind.
De naam van deze wind is afgeleid van Boreas, de Griekse god van de noordenwind. In het Sloveens en Kroatisch staat de wind bekend als ‘burja’ en ‘bura’ respectievelijk, terwijl ‘Bora’ de Italiaanse benaming ervoor is.
De volgende ochtend namen we het besluit om onze kajaks te gebruiken om de omgeving te verkennen en tegelijkertijd onze spieren op te warmen. Dit bood tevens een uitstekende gelegenheid voor mij om mijn film- en fotocamera te testen terwijl ik in de kajak zat. De weersomstandigheden waren ideaal, met bijna geen wind en een aangename temperatuur. Gedurende de middag begonnen de eerste deelnemers aan te komen op de camping, in afwachting van de trektocht die morgen van start zou gaan. We kijken er naar uit om met een groep van in totaal dertien mensen aan dit avontuur te beginnen.
Zodra iedereen aanwezig is en de tenten zijn opgezet, zal er ’s avonds onder leiding van onze tochtleiders een kennismakingsronde plaatsvinden. Tijdens
deze bijeenkomst krijgen we als deelnemers een uitleg over de geplande route en de locaties waar we zullen overnachten tijdens deze reis. Op deze manier heeft iedereen een goed beeld van wat ze kunnen verwachten gedurende de tocht, en kunnen we ons gezamenlijke avontuur met vertrouwen tegemoet zien.
San Marino – Uvala Otok
Vandaag markeert onze eerste echte dag op het water. Hoewel ons oorspronkelijke plan was om 10:00 uur te vertrekken, bleek dit in de praktijk een uitdaging en zijn we uiteindelijk nog een uurtje later gestart. Het kostte enige tijd en inspanning om al de boten volledig beladen naar het strand te krijgen en op tijd van start te kunnen gaan. Gelukkig verloopt de rest van de week volgens het afgesproken schema.
Het weer is zoals je zou verwachten in de Adriatische Zee rond deze tijd van het jaar. Er is weinig wind en het is aangenaam warm, waardoor we comfortabel kunnen varen in korte broeken en T-shirts. Uiteraard dragen we wel onze volledige zee-uitrusting om ervoor te zorgen dat we goed voorbereid zijn op alle omstandigheden.
We vertrekken we vanaf het strand van de camping en varen langs de kust naar het noorden, waar we een oversteek maken van het eiland Rab naar “Otok Sveti Grgur.” We passeren Otok Sveti Grgrur langs de zuid oost kant, maar wel met de wetenschap dat we morgen het eiland zullen bezoeken. Het is interessant om op te merken dat in het Kroatisch, de term “Otok” simpelweg “eiland” betekent. Kroatië staat bekend om zijn uitgestrekte archipel en talloze eilanden in de Adriatische Zee, en daarom wordt het woord “Otok” vaak gebruikt om naar deze eilanden te verwijzen.
“Otok Sveti Grgur.”
Het eiland “Otok Sveti Grgur,” ook bekend als het “Sint-Gregorius-eiland,” is gelegen in de Adriatische Zee, voor de kust van Kroatië. Het eiland heeft een fascinerende en veelzijdige geschiedenis die teruggaat tot de middeleeuwen.
In de 12e eeuw werd het eiland oorspronkelijk gesticht als de thuisbasis van een benedictijnenklooster. Echter, in de 19e eeuw onderging het een opmerkelijke transformatie toen het klooster werd omgevormd tot een gevangenis.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog fungeerde het eiland als een gevangenis voor politieke gevangenen. Dit gebruik zette zich voort na de oorlog onder het communistische regime van Tito, waarbij veel mensen werden vastgehouden vanwege hun politieke overtuigingen.
In 1988 werd de gevangenis op het eiland gesloten, en sindsdien heeft het eiland verschillende herbestemmingen ondergaan. Het wordt soms gebruikt voor toeristische doeleinden en culturele evenementen, waardoor bezoekers de kans krijgen om de geschiedenis van het eiland te verkennen.
Ondanks de veranderingen in het gebruik van het eiland, behoudt het nog steeds enkele overblijfselen van het oude klooster en de voormalige gevangenis. Deze overblijfselen dienen als een tastbare herinnering aan de complexe geschiedenis van het eiland. Bovendien is Otok Sveti Grgur uitgegroeid tot een natuurreservaat en trekt het af en toe bezoekers aan die zowel geïnteresseerd zijn in de geschiedenis als in de natuurlijke schoonheid van het eiland.
De geschiedenis van Otok Sveti Grgur weerspiegelt de politieke en sociale veranderingen die zich in de 20e eeuw in Kroatië hebben voorgedaan. Het eiland heeft een blijvende plaats in de collectieve herinnering van het land en biedt een intrigerende kijk op zijn verleden en evolutie.
We steken over van “Otok Sveti Grgrur” naar het aangrenzende eiland, “Otok Prvić”, met als eerste doel het ontdekken van een schilderachtig strand voor onze welverdiende koffie- en lunchpauze. De overtocht verliep in serene rust, gekenmerkt door een opvallend gebrek aan scheepvaartverkeer. De spaarzame boten die ons pad kruisten, bleken hoofdzakelijk toeristen te zijn die zich voortbewogen op snelle vaartuigen, op zoek naar een afgelegen baai waar ze naar alle waarschijnlijkheid de hele dag zullen doorbrengen.
Te midden van deze kalmte geniet ik van de intense rust en de ruimte om ons heen. Hier is geen geluid van verkeer, slechts het fluisteren van de stilte en het zachte kabbelen van de peddels in het water terwijl ik mezelf zo geruisloos mogelijk voortbeweeg.
“Otok Prvić”
Prvic, dat wordt uitgesproken als Pr-vit, of Parvia in het Chakaviaanse dialect, en Pervicchio in het Italiaans, is een betoverend, onbewoond eiland gelegen in het Kroatische deel van de Adriatische Zee, rustend in de serene Golf van de Kvarner. Het eiland, met een oppervlakte van 12,76 vierkante kilometer (4,93 vierkante mijl), is het kroonjuweel van de zogenaamde Senj-eilanden, een verzameling kleine eilanden en eilandjes die voor de kust van de stad Senj op het vasteland liggen, te midden van de indrukwekkende eilanden Krk en Rab.
Prvic is een van de meest majestueuze eilanden in de Senj-groep, die ook Sveti Grgur en Goli Otok omvat, evenals verschillende onbewoonde eilandjes en rotsen. Wat Prvic bijzonder maakt, is niet alleen de overvloed aan ongerepte natuur, maar ook het feit dat het eiland volledig onbewoond is. Dit geeft bezoekers de kans om de pure, onaangetaste schoonheid van de Kroatische kustlijn te ervaren.
Met zijn uitgestrekte oppervlakte is Prvic het grootste onbewoonde eiland van Kroatië en neemt het een welverdiende plaats in als het 30e grootste eiland in het hele land.
Langs de steile rotswanden varen is werkelijk een prachtige ervaring. Af en toe stijgen vissen op uit het kristalheldere water, maar helaas blijf ik altijd net te laat om dit schouwspel vast te leggen op film of foto.
Na een welverdiende pauze zetten we onze reis voort in de richting van de klok. Op dit punt staan we voor een belangrijke keuze: we kunnen de kortere route nemen, recht naar het noorden en tegen de klok in, of we kunnen besluiten om de langere route langs de steile rotswanden te volgen, waar er weinig gelegenheden zijn om aan land te gaan. Hoewel de tweede optie meer tijd zal vergen, weet ik uit ervaring dat deze kant een stuk interessanter is dan de west kust van het eiland. Ons doel hier is immers niet om haastig van het ene punt naar het andere te gaan, maar om te genieten van het varen te midden van de adembenemende omgeving.
Bovendien biedt de oostkant van het eiland nog een extra kans – de mogelijkheid om de majestueuze Vale gier te ontmoeten.
Voordat we aan het laatste traject van onze reis beginnen, maken we nog een stop op een van de zeldzame strandjes. Terwijl we onze laten verwennen door de omgeving, beseffen ik hoe bevoorrecht ik ben om in deze natuurlijke pracht te vertoeven.
Niet veel later, nadat we onze reis weer hebben hervat, bereiken we het gebied waar ik de vorige keer deze majestueuze roofvogels, de gieren, heb gespot. Destijds waren het er slechts twee, een zeldzaam gezicht. Maar dit keer worden we getrakteerd op een indrukwekkend schouwspel, want er zijn
er nu veel meer te zien. Deze majestueuze gieren zweven met elegantie en gratie op de thermiek, als meesters van de lucht. Ze laten zich gewillig fotograferen, en het is adembenemend om te aanschouwen hoe deze prachtige dieren zich moeiteloos laten meevoeren door de opstijgende luchtwarmte. Een geweldige ervaring.
op een van de zeldzame strandjes. Terwijl we onze laten verwennen door de omgeving, Voordat we aan het laatste traject van onze reis beginnen, maken we nog een stop beseffen ik hoe bevoorrecht ik ben om in deze natuurlijke pracht te vertoeven.
Niet veel later, nadat we onze reis weer hebben hervat, bereiken we het gebied waar ik de vorige keer deze majestueuze roofvogels, de gieren, heb gespot. Destijds waren het er slechts twee, een zeldzaam gezicht. Maar dit keer worden we getrakteerd op een indrukwekkend schouwspel, want er zijn
er nu veel meer te zien. Langs de steile rotswanden varen is werkelijk een prachtige ervaring. Af en toe Deze majestueuze gieren zweven met elegantie en gratie op de thermiek, als meesters van de lucht. Ze laten zich gewillig fotograferen, en het is adembenemend om te aanschouwen hoe deze prachtige dieren zich moeiteloos laten meevoeren door de opstijgende luchtwarmte. Een geweldige ervaring.
Na deze onvergetelijke ervaring kan mijn dag eenvoudigweg niet meer stuk. Onze reis gaat verder langs de noordoostelijke kust van Otok Prvić, en we koersen richting het noorden om de kaap te ronden via de schilderachtige zeestraat tussen Otok Prvić en Krk. Aan de westkust van het eiland vinden we onze beoogde kampeerplek: een sereen strand bezaaid met gladde grove kiezelstenen en een smalle strook zand. Mijn tent is zelfdragend, en vanwege de afwezigheid van wind en geen voorspelling voor sterke wind, besluit ik deze keer de haringen niet te gebruiken. Ik ben er zeker van dat mijn tent stevig blijft staan terwijl ik binnen lig, zodat deze niet zomaar kan wegwaaien. Omdat dit strand deel uitmaakt van een natuurpark, besluiten we om, voordat we ons kamp opzetten, eerst te genieten van een verfrissende duik in de heldere zee. Daarna bereiden we ons avondmaal en tegen de tijd dat de zon langzaam ondergaat, zetten we rustig onze tent op. We nemen nog een uur om te genieten van de betoverende zonsondergang voordat ieder zich geleidelijk terugtrekt in zijn of haar tent om te genieten van een welverdiende nachtrust. Ik laat de tent aan de zijkant open zodat ik vanuit mijn slaapzak kan genieten van de schitterende sterrenhemel, tot de slaap me vat.
Otok Prvić – Otok Maman
Zoals gebruikelijk ben ik vroeg uit de veren en geniet ik van de opkomende zon terwijl ik mijn dagelijkse oefeningen uitvoer op een afgelegen stukje strand. Vanochtend was er een visser actief net voor de kust, die rustig heen en weer voer om zijn vislijnen uit te zetten of binnen te halen. Hoewel de meesten van ons kort wakker werden door dit tafereel, besloten velen om te blijven liggen, waardoor ze het prachtige schouwspel van de nieuwe dag hebben gemist.
Ons plan voor vandaag is om op tijd te vertrekken, en dit lijkt vrij aardig te lukken. De dag begint met opnieuw weinig tot geen wind, dus er is geen reden om onze geplande route aan te passen. We vervolgen onze reis langs de kalme westkust, op weg naar het zuiden, waar we een oversteek zullen maken naar “Otok Sveti Grgur”.
Langs de noordwestelijke kust van Otok Sveti Grgur ligt een beschutte baai waar het restaurant genaamd Arta is gevestigd. Dit restaurant is een populaire tussenstop voor rondvaartboten en toeristen die het eiland bezoeken. Vanaf het nabijgelegen eiland Rab worden talloze dagtochten georganiseerd voor bezoekers die graag Otok Sveti Grgur willen verkennen en de gastvrijheid van Arta willen ervaren.
Nabij dit restaurant staat een monument dat herinnert aan een tijdperk waarin dit eiland diende als gevangenis voor vrouwen. Het monument eert de geschiedenis van Otok Sveti Grgur en herinnert ons aan de complexe verhalen en gebeurtenissen die hier hebben plaatsgevonden tijdens dit donkere hoofdstuk in het verleden.
Na ons bezoek aan “Otok Sveti Grgur” en het versterken van de inwendige mens is het weer tijd om onze reis voort te zetten. Ons volgende doel brengt ons naar het noorden van “Otok Rab”, waar we door verschillende schilderachtige baaien varen richting het westen. Een van onze voornaamste doelstellingen vandaag is het uitvoeren van reddingsoefeningen, waardoor we onze onderlinge capaciteiten beter kunnen begrijpen. Ik begrijp dat sommigen onder ons wellicht vragen hebben over het tijdstip van deze oefeningen, maar ik ben me terdege bewust van mijn eigen vaardigheden, kennis en ervaring.
Daarom zie ik persoonlijk geen enkel probleem in het uitvoeren van deze taken. Deze reddingsoefeningen zullen plaatsvinden in de beschutte baai van Plaža Sveti Nikola. Hier biedt het strand ons bovendien de mogelijkheid om, indien gewenst, in de schaduw te ontspannen. Al prefereer ik persoonlijk meer de zon, zeker wanneer ik nat ben.
Na het voltooien van deze sessie voer ik een aantal verschillende rollen en technieken uit. Daarna is het tijd voor een welverdiende lunch, gevolgd door een heerlijke kop koffie.
Het laatste traject van vandaag omvat een korte oversteek naar “Otok Maman,” een klein, onbewoond eiland gelegen voorbij de noordkust van het eiland Rab. Op deze schitterende locatie zullen we ons kampement voor de nacht opslaan, en nogmaals getuige zijn van een adembenemende zonsondergang.
Otok Maman – Camping Padova
Vandaag voert onze route ons langs de schilderachtige kustlijn van “Otok Rab” naar de camping gelegen ten zuiden van het charmante stadje Rab. Terwijl we naar het zuiden varen, volgen we de westkust van het eiland, die zich onderscheidt door zijn zachtere topografie en weelderige begroeiing in vergelijking met de oostkust.
Langs deze kustlijn vinden we talloze idyllische strandjes, waarvan velen worden gekoesterd door liefhebbers van naturisme. In feite herbergt dit deel van het eiland voornamelijk naturistenresorts. Gelukkig biedt deze ongerepte kustlijn nog steeds ruimte voor onze groep om aan land te gaan en te genieten van de afgelegen stranden die niet altijd drukbezocht zijn.
De dag begint met onze gebruikelijke routine: wassen, ontbijt, het ontruimen van ons kampement, en zorgvuldig inpakken van onze boot, terwijl we geduldig wachten op het vertrekmoment. Deze ochtend brengt echter een aangename verrassing met zich mee. Het is niet alleen het rustige weer dat ons verwelkomt, maar ook een ontmoeting met de meest speelse bewoners van de zee en oceaan – dolfijnen.
Nog voordat we volledig onderweg zijn, worden we begroet door de dolfijnen die zich vlak onder de kust bevinden, bezig met de jacht op de kleine vissen die zich hier ophouden. Het is een mooi schouwspel dat de natuur ons voorschotelt.
Deze dag bracht ons een ontmoeting die zonder twijfel als het meest opwindende hoogtepunt zou gelden. Onze reis naar Padova verliep, mede dankzij de weersomstandigheden, verrassend ontspannend voor de meerderheid van de deelnemers. Voor twee deelnemers was de dag echter wat uitdagender vanwege gezondheidsproblemen, maar ze kunnen zich gelukkig prijzen met de wetenschap dat er morgen een welverdiende rustdag op het programma staat.
“Dolfijnen”
In lijn met de talloze toeristen die de kusten van Kroatië bezoeken, hebben dolfijnen een bijzondere voorkeur voor de warme en kristalheldere wateren van de Adriatische Zee. De meest voorkomende dolfijnensoort in dit gebied is de tuimelaar, met haar kenmerkende flesvormige neus en eeuwige glimlach. Ondanks de uitstekende kwaliteit van het zeewater en voldoende voedselbronnen, vertoont het aantal dolfijnen helaas een neerwaartse trend, niet alleen in Kroatië maar wereldwijd.
In antwoord op deze zorgwekkende ontwikkeling heeft Kroatië zich ingezet voor de bescherming van deze majestueuze zeezoogdieren. Een bijzonder initiatief in dit kader is de oprichting van een dolfijnenreservaat in de Adriatische Zee, gelegen rondom het prachtige eiland Lošinj, voor de kust van Kvarner. Dit gebied werd gekozen omdat het de thuisbasis is van een aanzienlijke groep van ongeveer 120 dolfijnen.
Dit reservaat wordt beheerd door Blue World (Plavi Svijet), een vooraanstaand instituut dat zich wijdt aan wetenschappelijk onderzoek, educatie en natuurbehoud binnen de Lošinj-Cres-archipel en de gehele Adriatische Zee, met al haar unieke flora en fauna, inclusief de dolfijnen. Wetenschappers in dit instituut bestuderen zorgvuldig het gedrag en de gewoontes van deze bijzondere zeedieren, met de hoop dat hun bevindingen een waardevolle bijdrage kunnen leveren aan het behoud van deze prachtige diersoort.”
Dit illustreert het belang van het dolfijnenreservaat en het waardevolle werk dat wordt verricht om deze bedreigde dieren te beschermen en behouden.
Toch kunnen degenen die rusten niet helemaal stilzitten, want er staat ook een uitdagende wandeling op het programma voor wie dat wenst. Maar voor nu richten we onze aandacht op de camping, waar het al een kleine opgave is om al onze benodigde spullen naar het tentenveld te transporteren. Dit veld bevindt zich namelijk bovenaan en aan het verste uiteinde van de camping. Zo bereiden we ons, voordat de morgenwandeling begint, alvast voor op een flinke uitdaging met het dragen van bagage bergopwaarts.
Het stadje “Rab”
Terwijl niet iedereen deelnam aan de georganiseerde wandeling, ben ik achteraf blij dat ik mijn eigen pad heb gekozen en een bezoek heb gebracht aan het pittoreske stadje Rab. Dit stadje is absoluut een bezoek waard.
Het historische stadje Rab.
De stad Rab behoort zonder twijfel tot de meest bijzondere stadje op het eiland Rab, en een verkenning van deze charmante oude stad is een onmisbare ervaring voor iedere bezoeker. Met een geschiedenis die teruggaat tot meer dan 2000 jaar, tot aan de Romeinse tijd, onthult elke stap door deze stad talloze historische schatten. De voornaamste trekpleisters in de oude stad omvatten ongetwijfeld de vier kerken: St. Ivan, St. Justina, de kathedraalkerk van Marija Velika en het Benedictijnse klooster van St. Andrije.
Even indrukwekkend zijn de vele schilderachtige stadpleinen, waar authentieke sfeer heerst en waar je kunt genieten van heerlijke maaltijden en drankjes in de vele restaurants en cafés. Bovendien bruist het stadscentrum in de zomer van activiteiten, met als hoogtepunt het middeleeuwse zomerfestival “Rabska Fjera”.
Het “Komrcar Park”
Het Komrcar Park is niet alleen het oudste, maar tevens het meest schilderachtige park op het eiland Rab. Deze oase van rust ligt pal naast de oude stad, op het schiereiland Frkanj, en biedt de perfecte omgeving voor serene natuurwandelingen. Aangelegd in het midden van de 19e eeuw, herbergt het park vandaag de dag een schat aan mediterrane bomen en plantensoorten, waaronder pijnbomen, cipressen, jeneverbessen, agaven, en zelfs majestueuze cactusvijgen. Het park wordt doorkruist door schilderachtige wandelpaden, en het adembenemend kustpad biedt een panoramisch uitzicht op de omgeving.
Langs de route vindt je wederom sfeervolle cafés met uitzicht op de zee, waar je kunt genieten van de prachtige omgeving. Het Komrcar Park is een ware verborgen schat die je de kans biedt om het eiland Rab vanuit een van zijn meest idyllische perspectieven te ervaren.
Camping Padova – Mag Beach
Na een welverdiende rustdag, waar elke deelnemer zijn of haar eigen pad volgde, heerst er vanmorgen een opgewekte bedrijvigheid op ons kampeerveld. Eenieder is vroeg uit de veren, want het is tijd om al onze benodigdheden terug te brengen naar de boten aan het strand. Voor sommigen betekent dit dat ze hun complete uitrusting naar beneden moeten dragen. Ook moeten de boten nog vanaf een verhoging terug op het strand gedragen worden voordat ze ingepakt kunnen worden.
Persoonlijk heb ik slechts de essentiële zaken uit mijn boot gehaald, gebaseerd op een eenvoudig principe dat ik hanteer: wat niet wordt uitgepakt, hoeft ook niet worden ingepakt. Daarom zijn mijn tent, slaapzak, kookbenodigdheden en de kleding die ik op dat moment nodig had de enige items die ik tevoorschijn heb gehaald.
We zetten koers naar het zuiden, navigerend door het Barbatski kanaal dat zich bevindt tussen de eilanden “Otok Rab” en “Otok Dolin.” Een van de hoogtepunten voor vandaag is “Uvala Zavratnica,” een baai gelegen aan de Kroatische vasteland kust.
Dit betekent dat we vandaag twee keer een grote oversteek maken. Gelukkig verloopt dit soepel dankzij het nog altijd kalme weer waarmee we zijn gezegend. Er hangt weliswaar een verandering in de atmosfeer, maar de impact daarvan zullen we pas morgen ervaren. Onze eerste prioriteit is immers het verkennen van “Uvala Zavratnica.”
In eerste instantie hadden we het plan om deze baai te verkennen, totdat we bij de ingang van de baai te horen kregen wat de toegangsprijs was voor kanoërs. Voor velen van ons was dit het moment waarop we besloten af te zien van dit avontuur. Persoonlijk had ik de kans al eerder gehad om deze baai te ontdekken, en daarom voelde ik niet de dringende behoefte om het opnieuw te doen.
“Uvala Zavratnica”
Zavratnica is een schilderachtige, smalle inham van maar liefst 900 meter lang, gelegen aan de voet van het Velebit-gebergte in het noorden van de Adriatische Zee, slechts 1 kilometer ten zuiden van Jablanac, Kroatië. Vanwege zijn natuurlijke schoonheid werd Zavratnica al snel beschouwd als een van de voornaamste toeristische trekpleisters in het noordelijke kustgebied, en daarom werd het in 1964 aangewezen als een beschermd landschap.
De inham van Zavratnica varieert in breedte van 50 tot 150 meter, gekenmerkt door een smalle ingang en indrukwekkende, tot wel 100 meter steile hellingen. De aanblik doet sterk denken aan die van een fjord, hoewel de geologische oorsprong aanzienlijk verschilt van de traditionele vorming van fjorden. Zavratnica ontstond doordat een bergstroom overspoeld werd toen het zeeniveau steeg, een gevolg van de opwarming na de laatste ijstijd. Hierdoor ontstond een baai met een opmerkelijke gelijkenis met een fjord.
Een deel van de groep besluit om de kloof te verkennen, terwijl de meerderheid van ons meer interesse heeft in een welverdiende kop koffie en wellicht een hapje in het nabijgelegen dorpje Jablanca, dat slechts 1 kilometer naar het noorden ligt. We komen overeen om op dit punt samen te komen zodra iedereen gereed is, om vervolgens de oversteek te maken naar onze eindbestemming voor vandaag, genaamd “Mag Beach.” Dit afgelegen gebied doet denken aan een woestijnlandschap en zal dienen als onze locatie voor een nacht wildkamperen. Het is duidelijk merkbaar aan de overvloed aan bandensporen dat de lokale bevolking dit gebied vaak gebruikt voor off-road rijden met auto’s en quads.
Mag Beach – Camping San Marino
Het weerbericht voor vandaag hing de hele week als een dreigende zwaard van Damocles boven ons. De wind is aanzienlijk toegenomen, en de dreiging van zware regen hangt in de lucht. Afgelopen nacht werden we ook getrakteerd op onweer. De voorspelling geeft aan dat de weersomstandigheden tegen elf uur ’s ochtends op hun hevigst zullen zijn. Het belooft dus een dag te worden met ruige golven en uitdagende omstandigheden.
In samenspraak met onze ervaren zeevaarders hebben we besloten om onze initiële route in te korten en koers te zetten naar de camping. Dit houd wel in dat de trektocht met een dag wordt ingekort.
Langs de kust hebben we twee strategische aanmeerlocaties geïdentificeerd. Ons voornaamste doel is om, wanneer de wind op zijn hoogtepunt is, een langere rustpauze te nemen op een van deze stranden. Op deze manier kunnen we, zodra de wind weer afzwakt, moeiteloos onze tocht vervolgen. Dit doordachte plan heeft zich in de praktijk als uiterst succesvol bewezen.
We hebben de windomstandigheden voornamelijk mee en hebben het voordeel dat we regelmatig in de luwte van het eiland kunnen varen. Als doorgewinterde zeevaarder waardeer ik persoonlijk af en toe de uitdaging van een ruigere zee met golven waarop je kunt surfen. Het is begrijpelijk dat deze voorkeur niet voor iedereen geldt, en dat is volkomen logisch.
Na een voor mij in ieder geval prachtige dag op zee, bereiken we ongeschonden het strand bij de camping. Als afsluiting van de dag worden we getrakteerd op een kleine, onschuldige branding.
Helaas is de weersverwachting voor de volgende dag niet gunstig en de kans op een verdere vaartocht is minimaal. Daarom heb ik besloten om een dag eerder dan gepland terug te keren naar Nederland.
Resumé
Dit vaargebied is bij uitstek geschikt voor het voorjaar en het najaar, dankzij het over het algemeen prachtige weer en het relatief warme zeewater. Bovendien is het gebied waar we hebben gevaren ook toegankelijk voor beginnende zeevaarders. Het is echter van groot belang om, vooral in het najaar, rekening te houden met de sterke wind tijdens weersveranderingen. Hoewel deze veranderingen meestal goed voorspelbaar zijn, is het raadzaam om de verschillende weerberichten nauwlettend te volgen om tot een weloverwogen besluit te komen.
